Kącik literacki

Łukasz Chaciński III c

DZIEŃ 137 (20 dzień choroby)
  Kiedy wstałem rano, nie przypuszczałem, co się dzisiaj wydarzy. Lekko znudzony i zaspany poczłapałem leniwie do szkoły, w której miałem magazyn leków przeciw wirusowi. W drodze ku powierzchni włączyłem zraszacze wody, które moją ocalić roślinność na planecie. Po wyjściu z bunkra zmierzałem do magazynu z bronią. Uzbroiłem się w granaty, piłę mechaniczną i kij baseballowy i wyszedłem z kompleksu budynków militarnych. Wyszedłem przez bramę i poszedłem do szkoły. W drodze napotkałem kilka zmutowanych psów. Wchodząc do szkoły, zobaczyłem kilka chimer, które zniszczyły moje zapasy leków, które miały mi wystarczyć do czasu wytworzenia własnego antidotum.  Zrozpaczony wziąłem strzykawkę i wstrzyknąłem sobie resztkę leku. Trudno, przez jakiś czas nie będę brał leków, myślałem, idąc do kolejnej dzielnicy wałczyć z zombie i oczyszczać miasto z zarazy. Ku mojemu zaskoczeniu zobaczyłem innego człowieka, zupełnie innego niż zarażeni. Podszedłem i zobaczyłem jego twarz. O dziwo, był to mój bardzo dobry, stary znajomy. Teraz był w skafandrze z numerem 2138 alpha 3. Okazało się, że wędruje i szuka śladów ludzi, którzy nie byli zmienieni w zombie. Połączyliśmy się i razem ratowaliśmy ludzkość.

DZIEŃ 150 (33 dzień choroby, 1 dzień przemiany)

  Zaczęło się. Moje ramie, w które ugryzł mnie wielki zombie przekształciło się w białą, uschniętą skorupę. Wstałem i pobiegłem do laboratorium i spostrzegłem, że moje próbki antidotum okazały się nieudane. Cały dzień próbowałem odzyskać próbki i utworzyć nowe.

DZIEŃ 154 (37 dzień choroby, 4 dzień przemiany)

  Wstałem i od razu spostrzegłem różnicę w moim ciele. Całą moja lewa ręka i korpus, połowa mojej lewej nogi i niestety połowa twarzy była już uschnięta. Ze złości zniszczyłem wszystkie meble w pokoju. Poszedłem do laboratorium i spotkałem mojego towarzysza pracującego nad lekiem. Wyrwałem mu strzykawkę z ręki i wbiłem ją sobie. Poczułem ból w całym ciele i upadłem.

DZIEŃ 155

  Leżę chory w łóżku i całe ciało mnie boli.

DZIEŃ 156
  Teraz piszę ja, 2138 alpha 3. Mój przyjaciel zmarł. Odkrył antidotum jednak jego ciało było za słabe, aby przetrwać.

To koniec tego pamiętnika.